بررسی تغییرات پارامترهای تنفسی جانبازان شیمیایی در وضعیت های مختلف بدنی

هدف: بسیاری از افراد مانند جانبازان شیمیایی دراثر قرارگیری در معرض گازهای شیمیایی ممکن است اختلالاتی در دستگاه تنفسی داشته باشند که فعالیت ورزشی و حتی روزمره آن ها را دچار اختلال می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تغییرات برخی از پارامترهای تنفسی جانبازان شیمیایی در وضعیت­های مختلف بدنی (ایستادن، نشستن روی صندلی، طاقباز و درازکشیدن به پهلو) انجام شد.   مواد و روش­ها: 10 جانباز شیمیایی (سن 5 ± 42.7 سال، قد 5.4 ± 174.8 سانتی­متر و وزن 6 ± 80.8 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت کردند. پارامترهای تنفسی شامل ظرفیت حیاتی با فشار ( fvc )، حجم بازدمی با فشار در یک ثانیه ( fev1 )، حجم جاری ( tv )، اوج جریان بازدمی ( pef )، تهویه دقیقه­ای ( ve )، تواتر تنفسی ( fb ) و نسبت fev1 به fvc در وضعیت­های مختلف بدنی به وسیله دستگاه اسپیرومتری مورد اندازه­گیری قرارگرفت. به منظور بررسی تفاوت میانگین هر یک از متغیرها بین وضعیت­های مختلف، از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه­گیری­های مکرر استفاده شد.   یافته­ها: نتایج نشان داد که حجم­های ریوی در وضعیت ایستادن نسبت به بقیه وضعیت­ها تمایل به بالاتربودن دارند هرچند این تفاوت از نظر آماری معنی­دار نبود (0.05 ≤ p ).   نتیجه­­گیری: تغییرات اندک مشاهده شده در پارامترهای تنفسی مصدومان شیمیائی در وضعیت­های مختلف بدنی، می­تواند از لحاظ بالینی مهم باشد و پیشنهاد می­کند که بهترین وضعیت برای انجام فعالیت­های بدنی و ورزشی در حالت ایستاده است و حتی­المقدور از قرارگرفتن در دیگر وضعیت­هایی که ممکن است عملکرد ریوی آن ها را کاهش دهد اجتناب کنند.